Odporność korozyjna stali

2. 8. 2023

Działa to bardzo podobnie do ludzkiego układu odpornościowego. Stopień naszej obrony przed czynnikami zewnętrznymi (wirusami, bakteriami) zależy od zdolności organizmu do odpierania tych zagrożeń za pomocą przeciwciał lub odporności komórkowej. Stal austenityczna, zamiast przeciwciał, dysponuje pierwiastkami stopowymi, przede wszystkim chromem. Tworzy on na powierzchni stali austenitycznej bardzo cienką warstwę tlenków, zapobiegając w ten sposób powstawaniu korozji. Odporność korozyjną zwiększają również inne pierwiastki, takie jak nikiel i molibden. Tak jak nasza odporność nie jest nieskończona i różni się w zależności od wieku, wytworzonych przeciwciał, stanu fizycznego czy psychicznego, tak i stal austenityczna ma swoje gatunki. Każdy gatunek stali posiada swój typowy skład materiałowy, który definiuje bierność (inercję) powierzchni wobec powstawania różnych typów korozji.

Procesem trawienia i pasywacji rehabilitujemy tę swoistą „odporność” stali po jej wcześniejszym osłabieniu, na przykład podczas obróbki materiału (spawanie, gięcie, szlifowanie itp.), i budujemy na trawionej powierzchni najwyższy stopień bierności wobec korozji, jaki można uzyskać przy danym składzie materiału.

Mimo to, ten stan i zdolności obronne materiału można bardzo szybko naruszyć, pozwalając czynnikom zewnętrznym na błyskawiczne zapoczątkowanie procesów korozyjnych. Pytacie jak?

Na poniższych zdjęciach można znaleźć typowy przykład uszkodzenia ochronnej warstwy pasywnej poprzez nieprawidłowe szlifowanie zwykłą szczotką ze stali węglowej lub innym niewłaściwym materiałem. Jeśli ekspozycja na negatywne czynniki zewnętrzne jest silniejsza niż warstwa ochronna stali nierdzewnej, prędzej czy później zawsze dojdzie do powstania korozji. Dlatego niezwykle ważne jest, aby nawet po trawieniu i pasywacji zapewnić właściwe magazynowanie, odpowiednie obchodzenie się z materiałem, a w przypadku uszkodzenia warstwy pasywnej – ponowną obróbkę chemiczną powierzchni, która odbuduje maksymalną możliwą odporność trawionej powierzchni.

Czy porównanie właściwości antykorozyjnych stali do ludzkiej odporności wydaje się Wam trafne?

Czy wiecie, czym jeszcze można naruszyć zdolności obronne stali nierdzewnej?

Podzielcie się swoimi doświadczeniami.